Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

Ενας Κούρδος χαράσσει τη μνήμη

Ο Σερχάτ παρουσιάζει την έκτη ατομική του έκθεση

«Δάκρυα», 2007. Εργο του Σερχάτ, ο οποίος στα 18 ήρθε ως πολιτικός πρόσφυγας στην Ελλάδα από το Κουρδιστάν, το 1984 «Ακυρώνοντας τη λήθη» ο Σερχάτ ( Serhad Τseliker Βapir ) δοκιμάζει τη μνήμη του. Ενας κούρδος χαράκτης και ζωγράφος, ο οποίος έχει εντελώς εξελληνιστεί (ύστερα από 22 χρόνια στην Ελλάδα) και τα έργα του οποίου έχουμε συναντήσει στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, παρουσιάζει τώρα την έκτη ατομική του έκθεση στον Τεχνοχώρο.

« Το να θυμάται κανείς το παρελθόν του σημαίνει να συμφιλιώνεται με τον εαυτό του. Οσο επίπονη η μνήμη,άλλο τόσο και δημιουργική, σαν δεξαμενή εμπειριών, ιδεών και γνώσης. Το να ακυρώνεις τη λήθη, να θυμάσαι, είναι εφόδιο για να κατανοήσεις το σήμερα και να καταστρώσεις ένα σχέδιο για το μέλλον.Οπως έχω γράψει, είναι ένα βέλος πάνω στο τόξο: όσο το τραβάς προς τα πίσω, τόσο θα είναι σε θέση να πεταχτεί μακριά,στο παρόν και στο μέλλον ».

Ολα όσα λέει ο Σερχάτ δεν είναι κούφιες θεωρίες, «έπεα πτερόεντα», αλλά αποκρυσταλλωμένη εμπειρία. « Ηρθα ως πολιτικός πρόσφυγας στην Ελλάδα από το Κουρδιστάν το 1984 λόγω της πολιτικής μου δράσης στο Κουρδικό Απελευθερωτικό Κίνημα.Ημουν μικρός,μόλις 18, αποκόπηκα βίαια από την πατρίδα μου ». Επειδή είχε φανερή κλίση στα καλλιτεχνικά, στα 23 του, και έχοντας μάθει ελληνικά, μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης. Αργότερα πήρε από τη Σχολή και δεύτερο πτυχίο, χαρακτικής.

« Αυτή λοιπόν η σειρά έργων είναι ένας διάλογος με την πατρίδα μου και τον πολιτισμό μου.Για μένα η τέχνη είναι η πορεία για να προσεγγίσω τα μακρινά βιώματά μου, αυτά που δεν θέλω να αποσιωπηθούν ». Η συστηματική προσπάθειά του να ακυρώσει τη λήθη και με όχημα τη μνήμη να δημιουργήσει, να προχωρήσει μπροστά, φαίνεται σε αυτή την ενότητα έργων. « Επικρατούν γήινα χρώματα,υπάρχουν κάποια σύμβολα που επανέρχονται όπως οι γερανοί στα ψηλά βουνά του Κουρδιστάν,που όταν έρχονται προμηνύουν την άνοιξη. Βλέπουμε σκάλες που μας παραπέμπουν στη μετατόπιση, εσωτερικά και εξωτερικά, από τον έναν τόπο στον άλλον ».

Ομως δεν θα ήταν δίκαιο να μας ενδιαφέρει η τέχνη του απλώς επειδή εμπεριέχει το «εξωτικό» στοιχείο: « Αυτά τα έργα πρέπει να κριθούν ανεξαρτήτως από τους συμβολισμούς και από την καταγωγή μου,όπως βλέπουμε έργα άλλων καλλιτεχνών ». Εχει μελετήσει τους έλληνες χαράκτες, μεταξύ πολλών άλλων τη Βάσω Κατράκη και τον Τάσσο . « Στη χαρακτική βρήκα μια γλώσσα προσωπικής έκφρασης αμεσότερη·ένα πρόσφορο έδαφος επικοινωνίας ». Ο Σερχάτ δεν δυσκολεύτηκε ποτέ να επικοινωνήσει με τους Ελληνες και στη δική του περίπτωση η όσμωσή του με την Ελλάδα λειτούργησε θετικά. « Οταν ήρθα εδώ, οι ξένοι ήταν λίγοι.Δεν υπήρχε η σημερινή ψυχρότητα».
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΑΦΕΡΜΟΥ


ΤΟ ΒΗΜΑ, Σάββατο, 8 Νοεμβρίου 2008.
http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=20081108&nid=10300044&sn=&spid=






Τεχνοχώρος, Λεμπέση 4 και Μακρυγιάννη, τηλ. 210 9228.370. Ως τις 6 Δεκεμβρίου.